بطور کلی حلقه های پلاتینی را که دور تا دور حالت همگن دارد را رینگ پلانین می نامند. رینگ لغت انگلیسی است که یکی از معانی آن میدان میباشد.
با این تعریف به راحتی تفاوت رینگ پلاتین و انگشتر پلاتین را متوجه میشویم. انگشتر معمولا در قسمت پایین که اصطلاحا رکاب نامیده میشود ساده هستند. ولی در قسمت بالای خود که اصطلاحا تاج نامیده میشود دارای مدلهای مختلف میباشند. تاج انگشترهای پلاتین میتواند مدلهایی نظیر دایره، مستطیل، مربع، لوزی یا خیلی اشکال دیگر باشند. روی انگشترها میتوان از سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی استفاده کرد. که تنوع مدل آنها بسیار زیاد است. در مدلهای مردانه پلاتین محدودیتهای بیشتری نسبت به کارهای زنانه داریم. یکی از آن دلایل سلیقه مردان است که معمولا ساده پسند هستند.
رینگهای پلاتین هم دارای تنوع میباشند. بطور کلی رینگهای پلاتین به دو دسته کلی تقسیم میشوند. رینگ پلاتین رویه تخت و رینگ پلاتین رویه محدب.
رینگ پلاتین تخت میتواند ساده باشد یا مزین به خطوطی در طول یا عرض رینگ باشد. که تنوع مدلی آن را زیاد میکند.همچنین داخل رینگها که با انگشت در تماس هستند نیز میتوانند مانند رویه دو حالت تخت و محدب داشته باشند.در جواهرسازی به محدب دامله میگویند. رینگ پلاتین که داخل آنها محدب است انگشت را خسته نمیکنند. مخصوصا در تابستان که دست عرق میکند احساس خوبی به انگشت میدهند.
رینگهای پلاتین رویه محدب یا دامله نیز بواسطه تحدب رویه میتوانند متنوع شوند. قوس تحدب میتواند کم یا زیاد شود. داخل رینگ دامله پلاتین نیز میتواند تخت یا محدب باشد که در قسمت قبل توضیح داده شد.
رینگ تو پر یا تو خالی!!
رینگ پلاتین تو پر است. ولی رینگهای طلا هم تو پر هستند و هم توخالی. ما رینگ توخالی را اصلا توصیه نمیکنیم. چون با اندکی فشار یا ضربه حالت گردی خود را از دست میدهند.
رینگ پلاتین از لحاظ پهنا نیز دارای تنوع است..پهنای معمول آنها بین 3 میلیمتر تا 6 میلیمتر است که بیشترین مصرف را دارد.
گروه نوبل رینگهای پلاتین رویه و داخل محدب یا دامله رو به شما توصیه میکند. از نظر استقامت بسیار محکم هستند و احساس راحتی زیادی به انگشت شما میدهد. و هم از لحاظ رنگ دارای ثبات هستند و احتیاجی به آبکاری ندارند.